Afscheid

01-03-2019

Niets is nog wat het lijkt
na het doven van verlangen
Nu het diepe, spelen blijkt
en de vragen blijven hangen.

Mocht de tijd zijn gebleken
langer dan hij werkelijk is
en het mooiste niet bezweken
onder al die duisternis;

zou ik dragen al het zoete
en het schone en het zacht.
Niet het vechten tegen 't moeten
maar het lieve en de pracht

Doch ofschoon ik nog wil trachten
om als wij te blijven zijn
Er rest enkel wat we brachten,
bittere nasmaak van de schijn.

Maar zoals de arenden zweven
op het warme van de lucht
Zo ga ook ik nu leven
boven alles, op de vlucht

Of misschien ga ik ten onder
ook daar heb ik aan gedacht
Wat ook zijn mag, je bent bijzonder
Leef je leven zoals je lacht!